Dokuczliwa i męska odmiana trądziku – trądzik torbielowaty. Pryszcze z krwią, swędzący trądzik na twarzy;

Charakterystyka schorzenia – swędzący trądzik na twarzy

Bolesne krostki, podskórne grudki i guziki. To krótki opis objawów niezwykle dokuczliwej odmiany trądziku. Trądzik torbielowaty bo o nim mowa to uciążliwa dolegliwość. Ze względu na swoją specyfikę nazywany jest także grudkowo-cystowym. Stosunkowo łatwo go rozpoznać ze względu na powstające na skórze chorego charakterystyczne zmiany w formie torbieli. Krosty wypełnione są białą lub żółtawą płyną treścią, charakterystyczny jest tu ciemno czerwony obwód zmiany. Ogniska zapalne mogą występować pojedynczo, ale także grupami. Początkowo zmiany skórne nie są wielkie, ale nie zdiagnozowane w porę i nieleczone powiększają się wypełniając większą ilością ropno-krwistego płynu. Rekordziści mogą osiągać rozmiar kilku centymetrów. Trądzik grudkowo-cystowy to poważne schorzenie dlatego każdy pryszcz z krwią powinien wzbudzić Twoją czujność. Ropne zmiany torbielowate bolą podczas dotyku, dobrze rozwinięte robią się twarde i przypominają guzy, ciężką się goją i powodują blizny. Trądzik ten nie jest chorobą zakaźną.
Skąd się bierze swędzący trądzik na twarzy ?

Przyczyny – trądzik torbielowaty

Torbielowaty trądzik to odmiana choroby, która częściej dotyka mężczyzn. Dzieje się tak ze względu na to, że za powstawanie bolesnych zmian odpowiadają męskie hormony płciowe. Nie oznacza to jednak, że nie zdarzą się przypadki występowania tej odmiany trądziku wśród kobiet. Przyczyn występowania i tendencji do zapadania na tę chorobę należy doszukiwać się w tendencji genetycznej i zaburzeniach gospodarki hormonalnej.
Mitem jest obiegowa opinia, że ta odmiana trądziku powstaje w wyniku braku higieny czy też złej diety. Chyba, że zaniedbania w tym zakresie są tak wielkie, że wpłynęły na zaburzenie gospodarki hormonalnej.

pryszcze z krwią – skuteczne leczenie

Niezwykle rzucające się w oczy i szpecące twarz pryszcze z krwią wręcz kuszą, aby coś z nimi zrobić. Jednak pod żadnym pozorem nie wolno nam ich wyciskać.
Trądzik ten powinien być leczony pod okiem lekarza dermatologa jednak do czasu wizyty u niego, pierwsze zabiegi możemy wykonać już w domu. Pamiętajmy, że nie wolno przemywać zmian spirytusem. Choć zdezynfekowanie ich może wydawać się dobrym rozwiązanie doprowadzi do wysuszenia skóry, a tym samym utrudni i opóźni regenerację sków dotkniętej zmianami chorobowymi.
Osoba dotknięta tą odmianą trądziku powinna wykonać komplet badań hormonalnych. Na ich podstawie lekarz postawi dokładną diagnozę i precyzyjnie dobierze leki. Najczęściej stosowane są leki steroidowe oraz retinoidy.
Należy uzbroić się w cierpliwość ponieważ leczenie trwa zazwyczaj od kilku do aż kilkunastu miesięcy. W tym czasie należy przestrzegać zaleceń dermatologa. Po zakończeniu kuracji następuje faza stabilizująca. Warto mieć na uwadze, że terapia dobierana jest każdorazowo indywidualnie do przypadku danego pacjenta. Trądzik torbielowaty nie zniknie samoistnie dlatego jeśli zaobserwowałeś u siebie jego objawy koniecznie udaj się do lekarza. W pierwszej kolejności może być to nawet internista, który również może wypisać skierowanie na badania hormonalne.